حکایت مرد روستایی و اسب‌اش

تو دهکده‌ای مردی زندگی می‌کرد که یه اسب داشت. یکی از این روزها از خواب بیدار می‌شه و متوجه می‌شه اسبش فرار کرده. اهل ده به سراغش میان و بهش می‌گن که «متاسفیم که اسبت فرار کرده، حتمن الان خیلی ناراحتی، نه؟»
اون مرد بهشون می‌گه «ببینیم چی می‌شه».

چند روز بعد اسب اون مرد به همراه ۲۰ اسب وحشی برمی‌گرده. مرد و تنها پسرش هر ۲۱ اسب رو می‌گیرن. اهل ده پیشش میان و بهش می‌گن: «خیلی عالیه، الان باید خیلی خوشحال باشی، نه؟»
و مرد بهشون می‌گه «ببینیم چی می‌شه».

چند روز بعد درحالی که پسرِ مرد داستان ما داشت اسب‌های وحشی رو رام می‌کرد، یکی از اسب‌ها رَم می‌کنه و می‌زنه پای پسر رو ناقص می‌کنه. دوباره اهل ده سراغ مرد میان بهش می‌گن «خیلی خبر بدی هست که تنها پسرت ناقص شده، باید خیلی ناراحت باشی»
و مرد بهشون می‌گه «ببینیم چی می‌شه».

بعد از چند سال کشور وارد جنگ می‌شه و تمام مردهای جوان مجبور بودن که در جنگ شرکت کنن. همه‌ی پسرای اهل ده تو این جنگ کشته می‌شن به جز پسر مرد داستان ما، چون به خاطر پاش معاف شده بود. 
اهل ده پیش مرد میان بهش می‌گن «باید خیلی خوشحال باشی که هنوز پسرت کنارت هست»
و مرد فقط بهشون می‌گه «ببینیم چی می‌شه»...

داستان زیبای گاوی که شیر کاکائو می داد

داستان زیبای گاوی که شیر کاکائو می داد

روزی در مزرعه ای، میهمانی ای بین گاوها برگزار شده بود که میزبان این میهمانی گاو قهوه ای رنگی بود که از گاوهای دیگر پذیرایی می کرد. گاو قهوهای هنگام پذیرایی به گاوها شیر کاکائو داد و آن ها از خوردن آن بسیار لذت بردند ولی ندانستند که چرا این شیر، قهوه ای است بخاطر همین گاو را مسخره کردند و گفتند شیرش هم مانند بدنش قهوه ای است!

روزها گذشت و گاوها دنبال پیدا کردن پاسخ معمای شیر قهوه ای بودند تا اینکه به این فکر رسیدند که رنگ خودشان را قهوه ای کنند بلکه شیرشان هم قهوه ای شود!

یک روز تمام گاوهای سیاه رنگی که در میهمانی آن شب حضور داشتند بایک سطل بزرگ قهوه ای خودشان را رنگ کردند و قهوه ای شدند و منتظر ماندند تا شیرشان هم قهوه ای رنگ و خوشمزه شود.

چند روز گذشت اما همچنان شیر آن ها سفید رنگ بود و دیگر نتوانستند هیچ کاری کنند و مجبور شدند پیش گاو قهوه ای بروند و راز شیر قهوه ای و خوش طعم آن روز را از او بپرسند. وقتی نزد گاو قهوه ای رسیدند، گاو با دیدن آنها تعجب کرد و از آن ها پرسید که چرا خودشان را این رنگی کرده اند. آن ها هم تمام ماجرا را برای او بازگو کردند.

گاو قهوه ای با شنیدن ماجرای آنها آنقدر خندید که صدایش در طویله پیچید. آنها از خنده گاو تعجب کردند و علت خنده اش را پرسیدند. گاو با خنده کنار سبدی که در گوشه ی طویله اش بود رفت و از داخل آن چندین پاکت قهوه ای رنگ را در آورد و به آنها نشان داد و گفت راز شیر قهوه ای آن روز این است! گاوها پرسیدند این پاکت ها چیست؟ گاو قهوه ای هم با خنده گفت: این ها پودر کاکائویی است که قبل از میهمانی کودکان بازیگوش اینجا جا گذاشتند و من هم چون دیده بودم که آنها آن را درون شیر می ریزند و می خورند، خودم هم این کار را کردم و شیر چنان قهوه ای و خوشمزه شد که دوست داشتم به شما هم بدهم به همین علت آن میهمانی را برپا کردم تا شما هم شیرکاکائوی خوشمزه را بخورید و لذت ببرید. گاوهااز شنیدن این حرف ها خندیدند و هر کدام یک پاکت پودر کاکائو از گاو قهوه ای هدیه گرفتند.

بعضی شوخی ها اصلاً خنده دار نیستند!

بعضی شوخی ها اصلاً خنده دار نیستند!

روزی روزگاری نزدیک روستایی استخر بسیار بزرگی بود که داخل آن پر از قورباغه های بزرگ و کوچک بود. هر روز غروب بچه ها نزدیک این استخر مشغول بازی می شدند. یک روز یکی از بچه ها که مشغول بازی بود چند قورباغه را دید که در قسمت کم عمق استخر شنا می کردند. پسرک با خودش فکر کرد که کمی با این قورباغه ها شوخی کند پس دوستش را صدا کرد و گفت بیا به این قورباغه ها سنگ بزنیم، فکر کنم خیلی خوش بگذره، چون اونا به این طرف و اون طرف می پرند تا سنگ بهشون نخوره. دوست پسرک قبول کرد و آن ها شروع کردند به پرتاب سنگ به طرف قورباغه های بیچاره. پسرک و دوستش از این کار خیلی لذت می بردند و با صدای بلند می خندیدند. اما بعضی از این قورباغه های بینوا هلاک شدند و مردند. پسرک و دوستش از دیدن این منظره خوشحال تر شدند و بلندتر خندیدند. بالاخره یکی از قورباغه ها که خیلی از کار این دو پسر عصبانی شده بود سرش را از آب بیرون آورد و گفت: خواهش می کنم بس کنید، نخندید. این بازی شما خیلی بی رحمانه است و چندتا از دوستای ما تا الان مردند. این بازی شما اصلاً خنده دار نیست!

وقتی پسرک و دوستش صدای قورباغه را شنیدند از ترس پا به فرار گذاشتند.

آیا شما هم تا به حال با دوست خود شوخی ای کرده اید که باعث رنجش و ناراحتی اش شده باشد. اگر چنین اتفاقی افتاد، چه کاری برای جبران آن انجام داده اید؟

اولین پست

بسم الله الرحمن الرحیم

به نام خدایی که جان آفرید		سخن گفتن اندر زبان آفرید
خداوند بخشنده‌ی دستگیر		کریم خطا بخش پوزش پذیر
عزیزی که هر کز درش سر بتافت		به هر در که شد هیچ عزت نیافت
سر پادشاهان گردن فراز		به درگاه او بر زمین نیاز
نه گردن کشان را بگیرد بفور		نه عذرآوران را براند بجور
وگر خشم گیرد به کردار زشت		چو بازآمدی ماجرا در نوشت
دو کونش یکی قطره در بحر علم		گنه بیند و پرده پوشد بحلم
اگر با پدر جنگ جوید کسی		پدر بی گمان خشم گیرد بسی
وگر خویش راضی نباشد ز خویش		چو بیگانگانش براند ز پیش
وگر بنده چابک نیاید به کار		عزیزش ندارد خداوندگار
وگر بر رفیقان نباشی شفیق		بفرسنگ بگریزد از تو رفیق